Burada Çin Prensesi kaçırıyorum, sonra bulutları ısırıyoruz... Isıtılmayı bekleyen arzular ve sönmeyen aşklardan çok uzakta... merhametten nefret edercesine... ayaklanma çıkartıyorum ruhumdan beynime akan, mızraklar saplayarak ve bir çemberin merkez noktasına sıkıştırıp dış açıyı kovalamasını izliyorum... uyandırmayın...
12 Ekim 2013 Cumartesi
En çok gelecekte ki evimi özlüyorum. Karımı, kızımı, oğlumu... Evimi özlüyorum, nefes alabilmeyi özlüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder